Sztolnia poniżej torów, na wschód od domu wypoczynkowego to prosty chodnik o długości 135m i z dwiema bocznymi odnogami o łącznej długości 79m.
Pod względem geologicznym obszar na którym zlokalizowane są oba obiekty należy do jednostki zwanej blokiem karkonosko-izerskim a w tym miejscu przebiega strefa kontaktu intruzji granitoidowej Karkonoszy oraz skał osłony krystalicznej, która reprezentowana jest tutaj przez hornfelsy (skała metamorficzna zmieniona kontaktowo). W chodnikach można obserwować oba typy skał - zarówno granit karkonoski jak i hornfelsy kordierytowo-andaluzytowe. Granity charakteryzują się dużą różnorodnością od równoziarnistych po charakterystyczne tekstury porfirowate z dużymi kryształami skaleni. Miejscami także można trafić na utwory żyłowe jak pegmatyty czy aplity, oraz partie wzbogacone w mieniące się w ociosach łyszczyki - najczęściej biotyt, który tworzy szliry. Żadnej bogatszej mineralizacji tutaj nie stwierdzono, natomiast w literaturze (rejon Zbójeckich Skał) podaje się występowanie szeregu minerałów w obrębie żył pegmatytowych. Są to głównie kruszce (arsenopiryt, bizmut, wolframit, hematyt, piryt, chalkopiryt) oraz obok skałotwórczych skaleni, kwarcu i biotytu skupienia epidotu, hornblendy i cyrkonu.
Sztolnia przyjemna, choć sporo w niej zgniłej obudowy, a miejscami strop niezbyt stabilny. Wody niewiele w początkowej części sztolni i obeszło się bez kaloszy (dobre trekinki wystarczyły) co nie znaczy, że w okresach deszczowych poziom wody będzie taki sam.
Lokalizacja:
http://maps.geoportal.gov.pl/webclient/default.aspx?crs=EPSG%3A2180&bbox=257891.921875,336835.4296875,258695.046875,337692.4609375&variant=RASTER
Sztolnia znajduję się jakieś 100m za domem wypoczynkowym, ponad niewielką hałda w lesie.
W zapadlisku powyżej hałdy znajduje się niewielki otwór wejściowy do sztolni
FILM ZE SZTOLNI
Wejście
Początkowy odcinek z zachowaną drewnianą obudową
w okolicach 50-60m sztolni trafiamy na większą
komorę z dnem usłanym blokami skał do wysokości ok. 2-2,5m - komora
powstała wskutek odspojenia się części skał ze stropu (wcześniejsze
opracowania o tym nie wspominają, więc jest to raczej nowa sprawa).
Wyraźnie widać tutaj strefę uskokową, przecinająca sztolnię na ukos, a w ociosach sztolni, na powierzchni uskoku zauważyć można kilkumilimetrowej grubości warstewkę ilastej masy, co na pewno sprzyja łatwemu odspajaniu się skał w tym miejscu.
Wyraźnie widać tutaj strefę uskokową, przecinająca sztolnię na ukos, a w ociosach sztolni, na powierzchni uskoku zauważyć można kilkumilimetrowej grubości warstewkę ilastej masy, co na pewno sprzyja łatwemu odspajaniu się skał w tym miejscu.
Hornfels
żyła pegmatytu w bocznym chodniku - zbudowana prawie w całości ze
skalenia z przerostami pismowymi kwarcu - niestety słabo wyraźnymi, oba
minerały o podobnym odcieniu nie dają wyraźnego kontrastu
Granit porfirowaty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz